سخنی با اپوزیسیون ایران
پژواک همه
یک نکته همیشه فراموش شده از طرف اپوزیسیون ایرانی ؛ << تنوع نظر و
نگاه سیاسی >> است . که در این لینک برنامه افق قابل مشاهده است .
اگر مشکل موجود (نظام ایران اسلامی ) را به یک میدان ( فلکه ) تشبیه کنیم و
مخالفین آنرا ( اپوزیسیون ) خیابان .که می باید ، بسمت این میدان رفته و به آن برسند ...
آیا اگر فقط یک خیابان باشد ... دیگر نیازی به وجود میدان است !؟ . وقتیکه میدان
است ، خیابانها دلیل وجودی پیدا میکنند. یعنی تنوع مسیر ... تنوع جهت ... تنوع
انتخاب... آنچکه باید دقت کرد و ایراد محسوب نمود . نه ، وجود خیابانها .... بلکه
شرط رسانیدن افراد به میدان است . در یک جامعه اگر تنوع نظر و نگاه ( یا
همچون تمثیل فوق ، خیابان ) وجود نداشته باشد ...! دیگر تحول و رقابت و
دموکراسی ... مفهوم نخواهد داشت ..!
تاکید میکنم . اگر خیابان نتواند ما را به مقصد برساند . یا مارا سرگردان نماید ...!
در اینصورت مساله خواهد بود . هدف مردم ایران رسیدن به میدان است ،یعنی ،
رسیدن به حقوق مسلم خود .
میدان مورد نظر ما ، متحقق کردن حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش
است. ارادهء مردم در ساخت و کار سیاسی و اجتماعی و اقتصادی کشور ، است .
بنابر این . حق مسلم هر کسی است که خیابان مورد نظر خویش را انتخاب کند.
بشرط آنکه . آن خیابان او را به میدان برساند. مگر اینکه خود بخواهد و میل به
سرگردانی داشته باشد ...! و الا، اگر بنا باشد نظر و دیدگاهی ( خیابانی ) نادرست
یا در جهت معکوس میدان باشد ...! در اینصورت است که طرفداران آن خیبان، را
جایگاهی در بین اپوزیسیون ایران و ایرانی نخواهد بود. پس ؛
شرط منطقی آنست که دیدگاه و نظر ( خیبان های ) موجود ، بسمت میدان . ایران و
ایرانی را برساند .
در این برنامه. همهء افکار مطروحه . تنوع و رنگارنگ بودن اپوزیسیون را
نشان میدهد. شرط اساسی ، تفاهم پیدا کردن بر سر این مقوله است که :
۱- میدان متعلق به یکی از رهروان و یا خیابان خاصی نیست . بلکه نقطهء اتصال
خیبانها به یکدیگر است و متعلق به همهء رهروان هر کدام از خیابانهاست .
۲- گفتگو بر سر نام خیابانها نیست ... بلکه پیدا کردن هموارترین .. و نزدیک
ترین مسیر ... جهت رسانیدن ما ایرانیان به میدان مورد نظرمان است ( حقو ق
مسلم انسانی . همچون مفاد اصولی مندرج در منشور حقوق بشر سازمان ملل متحد )
و حاکمیت پیدا کردن قانون تایید شده از طرف تک تک ایرانیان در (رفراندوم ) و
حق تعیین سرنوشت (حاکمیت ) ملت، بدست و رای خودشان ... و مهمتر از
همه. تفهیم این مطلب بر همگان ، که یک حکومت مطیع نظر ملت است . نه، ملت
برده و مطیع حکومت .
به امید باور کردن خودمان ، و محترم شماردن نگاه و نظر دیگران . و به امید
تفاهم در پیدا کردن بهترین و نزدک ترین خیابان ( راه ) موجود .
پایدار باد ایران و ایرانی . همیشه در کنارتان و با شما :
پژواک همه
پنجشنبه ۱۴ اردیبهشت ۹۱
